Pazartesi

Metaforla saadet olmaz part tuğğ

Ankara'da bi evimiz vardı bizim. Doğduğum ev. Öyle güzel bi ev de değildi aslında da ben çok severdim. Böyle küçücük. Bi odası hayaletliydi hatta. Bazen görür korkardım. Sonra taşınmak zorunda kaldık İstanbul'a. Başkaları taşındı sonra o eve. Ama hala bizim evimizdi o. Ankara'ya gittiğimde bakıyorum hep pencereleri değişmiş, dikizleyebildiğim kadarıyla mutfağı değişmiş, boyası değişmiş. Hala bizim evimiz ki o. En sevdiğim evimiz.

0 yorum: