Salı

Sonrası iyilik sağlık

Sonra..
Sonra bütün kasları bir anda gevşedi. "Hayır!" dedim. "Ölme ölme ölme.."
Sımsıkı tuttum gidemesin diye. Dudaklarımı kulağına iyice yaklaştırırsam duyurabilirim sandım. "Sakın!" dedim. "Uyan hadi. Ölme ölme.."
Yeteri kadar ısrar edersem ikna ederim sandım.
Sonra sustum. Biraz dinledim.
Ses yok.
Bıraktım. Biraz da uzaktan baktım. Belki bir detay yakalarım sandım. Filmlerdeki gibi mi oluyordu? Ruhu ne kadar uzaklaşmış olabilirdi ki? Elimi atarsam belki havada yakalayabilirim sandım.
Beklesem gelir miydi? Nasıl bir şey ki ama zaten işte tam da buradaydı. Sonra işte..
Sonra öldü dediler.
Peki.
Üstünü örttüler.
Durup durup örtüyü araladım. Kontrol ettim gözlerini açtı mı, nefes alıyor mu diye. Kontrol etmezsem, gelir de farketmem sandım. Sonra..
Sonra bi çukur kazdılar. İçine sanki ölüymüş gibi fırlattılar. İçim cız etti, benim bile canım yandı. Öyle atılır mı, ölürdü insan!
Sonra toprak attılar üstüne. Bir an ben boğulacağım sandım. Nefes alamazdı ki insan!
Toprak oldu her yer. Vücudu, kafası yavaş yavaş toprak oldu.
Tomtoprak oldu sonra her yer. Kanım dondu. Kızdım. Kazayım, açayım, kurtarayım istedim. Ya dedim ölmemişse? Ya toprağın altındayken gelirse? Sonra..
Sonra gittik işte. Yemek falan yedik. Arkadaşlarla bir şeyler içtik. Öyle. Sonra..
Sonra bişey olmadı.

0 yorum: