Tuesday, April 7, 2009

Dışarıda bir ahmak ıslatan
Isırmışım yumruğumu
Hüf deyince kırılabilen şemsiyeme karşı
Ağlıyorum.
Yağmurluğum da olmadı ki hiç amına koyim
Zaten içime işlemesine de engel değil
Kalitesiz olur kumaşları.
Beni zatüre eden sevgilim
Islanmam değil,
Farkettirmeden ıslatman oldu.
Götüm dondu rüzgarından
Şemsiyem bir deri bir kemik.
Dur sen dur
O bulutun kaynağını bulup
Kurutmayanı siksinler.
Elbet yaz gelecek
Ve o gün sevgilim,
Aklıma sıçayım ki,
Seni özleyeceğim.