Pazar

Mektup öpmüyorsun gömlek yakası o!

Şu dakkada bana dünyanın en komik şeyi bu vidyo:

yalanı görür allah'ın ayrı bir yeri var tabii, yanlış olmasın.
gömlekte yakalanan ruj izi her daim favorim.

Perşembe

Karmamı düzeltiyorum

Ben ilkokuldayken bi tane çocuk vardı, Hasan. Ama konu Hasan değil. Uğur.

Uğur benim sevdiğim çocuklardandı. O zamanlar kız-erkek düşmanlığının olduğu dönemlermiş demek ki. Uğur hiç pislik pislik davranmazdı kızlara.

"Ama Uğur hayatı boyunca işine yarayacak bir bilgiyi çok erken yaşta öğrenecekti!"
O gün türkçe dersinde Uğur diğer çocuklarla zibidilik yapıyor, gülüyordu. Konunun ne olduğunu söylemeyeceğim. Çünkü birazdan yaptığımı anlatacağım davranışı yapmış olmaktan dolayı çok utanıyorum.
Uğur arkadaşlarıyla şakalaşıyor, sırf bana iyilik olsun diye konuyu bana da izah ediyordu. Ve ben ne yaptım?
UĞUR'U GİDİP ÖĞRETMENE ŞİKAYET ETTİM!!!!

Ben kaltak değilim de kimler kaltak a dostlar? Çocuk bana sevecenlik göstersin, aslında hiç anlatması gerekmezken anlatsın. Ben? Ben çok ayıııp diye gidip öğretmene söyleyeyim! Hiçbir nedeni yokken hem de. Biz kendi kendimize çalışıyorduk, öğretmen de gazete okuyordu halbuki. Neden yaptığımı inanın bilmiyorum. Ama bir şey söyleyeyim, öğretmenin yanına gider gitmez söylemiş olduğumdan dolayı pişman olmuştum ama o saatten sonra değiştiremezdim.

Neyse, bu zamana kadar, bahsettiğim olayı zaman zaman hatırlıyor ve "neden yaptın ceren? neden? neden?" diyen iç sesime cevaplar veriyordum: "ona bir kötülük yaptım ama bu ona hayatı boyunca ders oldu. aslında ona iyilik yaptım."

(buradan bir sürü mesaj çıkarılır aslında da şimdilik ben bunu tercih ettim)

Seneler sonra bugün, ben Uğur'u bir topluca çekilmiş ilkokul fotoğrafımız altında buluverdim.














Görünüşe bakılırsa Uğur hiç düzelmemiş. Hiç ders almış biri gibi durmuyor. Ama beni affetti mi, affetti. Ben kendi ekmeğime bakarım aga!
hoho =)

The Teenager Audio Test - Can you hear this sound?

Çarşamba

tslk

Hiçbir şey için, dedi, hiçbir şey için acelem yok.

Sesler yine başlamıştı. Hep bu saatte başlardı. Duyardım. Kulağımı duvara dayamama gerek yoktu. Avazı çıktığı kadar bağırırdı. "Hiçbir şey için acelem yok!" Zaten du

******


Annem sanki duvara değil de babaannemin kafasına geçiriyor gibiydi. Çünkü babaannemin ölmek için hiç acelesi yoktu ve annem, bir gün elbet anlatacağım gibi, tez canlı olmayan insanları hiç sevmezdi.

"Sonsuza kadar yaşayacak sanki pezevenk." dedi.
Anneme baktım, kaşları çatık bir şekilde örgüsünü örüyordu. Belli ki bunu söylemeden önce epey tartışmıştı içinde yan komşuyla. Kafasının içinde sağlam bir hayali kavga olduğuna emindim.

Sonsuza kadar...

Hala bağırıyordu:
"Hiçbir şey için acelem yok!"
Neden böyle bağırıyor diye yine soracaktım, anneme bakınca sustum. Hayali kavgasını bölmek istemezdim. Sesler her başladığında annemin kaşları çatılır kendi dünyasına çekilirdi sanki. Ne sorsam duymaz, diretince de ne bileyim ben diye terslerdi. Babaannem ağır işitirdi zaten, hiçbir şeyden haberi olmazdı. Bazen babamın gittiğinden de haberi yok mu acaba diye düşünürdüm.
Bu konuyu babaannemle hiç konuşmazdım ama. Çünkü belki gerçekten de haberi yoktur ve öğrenince bize gelmekten vazgeçerdi. Yeterince yaşlı insanlar mantıksızlıkları kendi içlerinde kapatırlar. Bu, on

Pazartesi

Bir şey soracağımdır

Ben şimdi buranın şeklini şemalini değiştirsem olmaz değil mi?

Büyüyünce çok yakışıklı olucam!

İleride bir gün elin meksikalı kadınını tüp annem diye sizle tanıştırırsam şaşırmayın. Çünkü ben de muhtemelen aynı gün öğrenmiş olurum. Sizin böyle bir durumda beni sakinleştirmeniz gerekiyor.

Sonradan kıvırcıklaşan düz saçlarım, kurtulamadığım uçuktan çemçülmüş ağzım bilincime latin menşeili olduğumu alttan alttan işliyordu. Tek kelime ingilizce bilmeyen Tijuana'lı garsonlarla nasıl anlaştığım benim için büyük bir sır değildi. Problemim duyamamaktı; zaten anlıyordum. Allah baba dna moleküllerimi örerken aminoasitlerime biraz şekil yapmış, dna dizime hafif pembelik katmıştı. Bu aşikardı.

AMA BİRAZ AZ YAKIŞIKLI OLSAYMIŞIM BE ATAM!!!!

Şimdilik 15 yaşında bıyıkları henüz terlememiş delikanlı da, siz büyüyünce görün.

Don't call my name don't call my name Alejandro

"Padişah ne ara osurdu?"

kadirhas'ın internetiyle inmiyor. eve gidince artık empiğüç.

Pozitif Yaşam

-Irkçı mısınız?

+Kim soruyordu?